Norma PN-89/H-84030/03 – stal do azotowania w przemyśle

Opublikowano: 2 miesiące 3 dni temu Autor: admin

Norma PN-89/H-84030/03 określa wymagania techniczne dotyczące stali przeznaczonej do azotowania – procesu obróbki cieplno-chemicznej polegającego na nasycaniu warstwy wierzchniej stali atomami azotu. Dzięki temu stal zyskuje wyjątkową odporność na:

· ścieranie,

· zmęczenie cieplne i mechaniczne,

· korozję atmosferyczną i chemiczną.

Stal do azotowania według normy PN-89/H-84030/03 znajduje szerokie zastosowanie w przemyśle maszynowym, motoryzacyjnym i lotniczym.

Charakterystyka stali do azotowania PN-89/H-84030/03

Stale objęte tą normą wyróżniają się składem chemicznym dostosowanym do tworzenia twardej warstwy azotowanej o głębokości od 0,3 do 0,7 mm. Najczęściej zawierają dodatki stopowe:

· chrom (Cr) – podnosi odporność na korozję i zwiększa twardość warstwy,

· molibden (Mo) – ogranicza kruchość i poprawia stabilność struktury,

· aluminium (Al) – silnie wiąże azot, co zapewnia wysoką twardość powierzchni,

· wanad (V) – wpływa na mikrostrukturę i odporność na zmęczenie.

Stal do azotowania wg normy PN charakteryzuje się:

· wysoką twardością warstwy wierzchniej (do 1100 HV),

· stabilnością wymiarową po obróbce cieplnej,

· dobrą ciągliwością rdzenia,

· odpornością na odpuszczanie w temperaturach do 500°C.

Przykładowe gatunki stali według PN-89/H-84030/03

Norma obejmuje szereg gatunków stali do azotowania, w tym:

· 38HMJ – stal chromowo-molibdenowa, często stosowana na wały i zębniki,

· 41CrAlMo7 (EN 10085) – odpowiednik europejski, z dodatkiem aluminium dla zwiększenia twardości warstwy,

· 31CrMoV9 (1.8519) – stal z dodatkiem wanadu, stosowana w lotnictwie i motoryzacji,

· 34CrAlNi7-10 (1.8550) – stal z niklem i aluminium, gwarantująca dużą wytrzymałość rdzenia.

Zastosowania stali do azotowania wg PN-89/H-84030/03

Stale te są nieocenione w produkcji elementów wymagających połączenia twardej powierzchni i sprężystego rdzenia. Znalazły zastosowanie m.in. w:

· wałkach rozrządu i korbowych,

· zębnikach i kołach zębatych,

· tulejach, pierścieniach i prowadnicach,

· śrubach wysokoobciążeniowych,

· częściach lotniczych i wojskowych.

Dzięki normie PN-89/H-84030/03 możliwe jest zachowanie powtarzalności właściwości mechanicznych i przewidywalności eksploatacyjnej elementów.

Proces azotowania a stal PN-89/H-84030/03

Stale określone w normie są specjalnie dostosowane do procesu azotowania gazowego i plazmowego. Typowy przebieg obejmuje:

1. przygotowanie powierzchni – hartowanie i odpuszczanie,

2. azotowanie w temperaturze 500–530°C,

3. formowanie warstwy wierzchniej o bardzo wysokiej twardości i odporności na ścieranie.

Efekt: elementy wykonane ze stali PN-89/H-84030/03 cechują się długą żywotnością i mniejszą awaryjnością w pracy pod dużymi obciążeniami. https://www.alfa-tech.com.pl/norma-pn-89-h-84030-03/ 

PN-89/H-84030/03 a normy europejskie i międzynarodowe

Norma PN-89/H-84030/03 była szeroko stosowana w Polsce, jednak w wielu przypadkach została zastąpiona przez normy europejskie:

· EN 10085 – stale do azotowania,

· DIN 17210 – niemieckie odpowiedniki stali azotowanych,

· AFNOR 35NCD16 – francuski system oznaczeń.

Dzięki harmonizacji łatwo znaleźć odpowiedniki gatunków stali stosowanych w przemyśle międzynarodowym, co wspiera eksport i import wyrobów hutniczych.

Dlaczego stal do azotowania wg PN-89/H-84030/03 jest wciąż ważna?

Choć norma ma swoje lata, wciąż jest stosowana jako punkt odniesienia w polskim przemyśle hutniczym i maszynowym. Wynika to z:

· utrwalonej praktyki produkcyjnej,

· łatwej identyfikacji gatunków stali,

· precyzyjnego określenia właściwości mechanicznych.

Wielu producentów stali i zakładów obróbki cieplnej nadal posługuje się oznaczeniami PN-89/H-84030/03, obok nowszych norm EN.

Norma PN-89/H-84030/03 odgrywa kluczową rolę w polskim hutnictwie i przemyśle maszynowym. Definiuje wymagania dla stali do azotowania, które łączą w sobie twardość powierzchni i sprężystość rdzenia, co czyni je niezastąpionymi w produkcji części maszyn narażonych na wysokie obciążenia i zużycie.

Dzięki harmonizacji z systemami EN i DIN, stale te nadal pozostają podstawą wielu technologii w motoryzacji, lotnictwie, energetyce i inżynierii mechanicznej.

 

Komentarze